Doğu sanat eserlerinde kullanılan, efsanevi bir kuş figürü. Yunan’cada: Phonix, Phoenix, Farsça’da: Simurg, Siren, Sireng, Arapça’da: Anka (uzun boylu) ve Türkçe’de ise: Simurgu, Anka (zümrüdianka) olarak anılır.
İyi şans ve erdemin simgesidir.
Efsaneye göre: ” Kaf dağlarının tepesinde, abanoz ve od ağacından yapılmış bir yuvada yaşar. Uçtuğu zaman; havayı karartacak büyüklükte ve göz kamaştırıcı parlaktıktaki bir kuş’tur. Hiçbir yere konmaz, yılda bir kez yemek yer, fil’i pençeleriyle kaldıracak kadar güçlüdür. Ayrıca; yumurtası dağ büyüklüğündedir.
Evet; bu mitolojik kuşun, en büyük özelliği ise; güzel kokulu dallarla süslediği yuvasını, daha sonra kendiside içinde iken, tutuşturarak yakması. Ancak; her 500 yılda bir, külelrinden yeniden doğması. Yani; sanırım şöyle düşünülebilir, büyük bir güç, bir gün ortadan kalkıyor, ama kendi küllerinden, aradan geçen süre sonunda, yeniden doğuyor. Çeşit çeşit yorum yapmak mümkün. Hadi, sizde yapın.
