MÖ.427-347 yılları arasında yaşamıştır. Asıl adı: Eflatun. Aristokrat bir aileden gelmiş ve bu çevrede yetişmiştir. Batılılar tarafından, bir böbürlenme aracı haline getirilerek, dünyaya felsefe dehası olarak kabul ettirmişler ve bu arada kendilerinin de, ne kadar soylu bir toplumdan geldiğini göstermeye çalışmışlardır.
Aşırı derecede şişirilen bu ve diğer bilginlerin, konuştukları ve yazdıkları herşeyi, Mısır’dan aldıkları şüphesiz. Yani, olay bir balon olayı. Bu insanların geliştirdikleri felsefe; 2000 sene, bilimin önünü kesmiş ve tüm gelişmelerin önüne bir set çekmiştir. Özellikle; Platon’un öne sürdüğü savlar, gülünç denecek kadar temelsizdir. Onun ve diğerlerinin en büyük hizmeti, sadece ve sadece dinsel akımlara olmuştur.
Platon’a göre: bilgi, olay ve olguları kavramaktır. Kavramlar ise, deneyim ve duyumların değil, tamamıyle aklın ürünüdür. O’na göre, bilgi, tamamen akılsal bir olgudur. Örneğin: bir gül, bir bardak, bir su, bir dağ ve bir insan; aslında, bunların hepsi, bir görüntünün ürünüdür. Şimdi, bu görüntüsünü algıladığımız şeyleri, kendi özelliklerinden soyutlayın, geriye hiçbirşeyin kalmadığını göreceksiniz. Örneğin: bir ağacı yapraklarından, dallarından, köklerinden, gövdesinden soyutladığınızda geriye ne kalır? Bir hiç. Hiç ise, yok demektir. Öyleyse gerçek olan nesneler değil, yok alanındaki kavramlar gerçektir. Gördüklerimizi, kavramlarla açıklamaya çalışırız. İstençlerimizi ise, yeterince açıklayamayız. Örneğin: üşüdüm derken, kendi bedenimizin olduğunu, onu taşlardan, bitkilerden, hayvanlarda ve öteki bedenlerden ayırabildiğimiz birsürü kavramla sınıflandırabildiğimiz ölçüde biliyorduk. Demek ki, bilgi kavramsaldır.
Onun akıl yürütmeleri, tamamen yanlışlardan örülü bir düşünce akımıdır. Aynı zamanda da, akıl dışıdır.
