1912 yılında, Edirne, Burgarlar tarafından kuşatılır. Kendilerini öyle güçlü hissetmektedirler ki, Edirne’nin en fazla 40 gün dayanacağını sanırlar. Şükrü Paşa komutasındaki birlikler, 5 ay boyunca, Edirne’de Bulgarlara geçit vermezler.
Ancak, bu süre içinde, ihtiyaçlarını giderecek yardım gelmediğinden, şehir düşer.
Esir edilen 28 bin Türk askeri; Bulgarlar tarafından, Sarayiçi’ne hapsedilir. Çadırsız ve yiyeceksiz olarak, her türlü yaşam şartlarından uzakta, burada 1 ay tutulan askerler; ağaç kabuklarını dahi yerler. Ancak; bu olumsuz şartlarda yaşamaları; 20 bin askerin ölümüne neden olur.
Bu sırada; Edirne’de, Bulgarlar tarafından yapılan vahşet ise; Batı’lı gözlemcileri bile tiksindirecek boyutlara ulaşır.
Evet; hani demiştik ya, tarih tekerrürden ibarettir diye. Bunları yapanlar, bugün Avrupa Birliği içine alınmış yani medeni dünyanın içine alınmış Bulgarlar. Ama; asla unutmamak gerekir ki, bunların içindeki Türk korkusu ve düşmanlığı asla bitmez, fırsatını bulsalar yine aynı şeyleri yapmaktan hiç çekinmezler. Yeterki, bizler ülkemizi asla zayıf, güçsüz, korumasız hale getirmeyelim. Bu arada; hani Ermeniler tehcire, zorunlu göçe tabi tutulmuşlar ve 2009 yılında, hala Amerika Birleşik Devletleri Başkanı bu, bütün dünyanın karşısına çıkıp, bu tehciri, bir felaket olarak nitelendiren konuşma yapıyor. Ya biz; geçmişimizde bu ve benzeri o kadar çok felakete uğramışız ki, bunları anlatamıyoruz. Ama, elbette anlatmadan önce bilmek gerekir, buyrun okuyun, bilin.
